عملکرد پرستاران شاغل در بخش های قلب در زمینه مراقبت از پیس میکر موقت و دایمی قلبی

اهداف: یکی از مشکلات مهم قلبی و عروقی اختلال ریتم قلب است و استفاده از پیس­میکر در مراقبت از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی طی دهه گذشته افزایش یافته است. درصورت ارایه آموزش نحوه مراقبت و پرستاری صحیح از این بیماران، می­توان از عوارض و نقص در عملکرد دستگاه پیشگیری نمود. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد پرستاران در زمینه مراقبت از پیس­میکر موقت و دایمی انجام شد.   روش­ها: این پژوهش مطالعه توصیفی- مقطعی روی 93 پرستار شاغل در بخش­های قلب کرمان در سال 1386 انجام شد. ابزار گردآوری داده­ها پرسش نامه پژوهشگرساخته دارای 36 سئوال (شامل 15 سئوال در زمینه مراقبت در زمان بستری و عمل جراحی و 21 سئوال مربوط به مراقبت از پیس­میکر بعد از ترخیص) بود که پس از سنجش روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. داده­­ها به­وسیله شاخص­های آمار توصیفی و آزمون­های تحلیلی مجذور کای، مقایسه میانگین و پیرسون با نرم­افزار spss 15 تحلیل شد.   یافته­ها: میانگین نمره مراقبت پس از عمل 27/6 ± 30/23 و میانگین نمره پرسش نامه مراقبت زمان ترخیص 30/14 ± 66/44 به­دست آمد. آزمون پیرسون بین امتیاز مراقبت بعد از عمل و مراقبت حین ترخیص ارتباط معنی­دار آماری نشان ­داد (0001/0= p ؛ 577/0= r ). بین گذراندن دوره­های بازآموزی قلب و افزایش نمره مراقبت ارتباط وجود نداشت.   نتیجه­گیری: باتوجه به اطلاعات پایین پرستاران در آموزش به بیماران و وضعیت حساس بیماران دارای پیس­میکر و لزوم دریافت آموزش­های دوره­ای، آموزش حین خدمت پرستاران و اضافه­نمودن مطالب درسی با محتوای عملکردی به دروس پرستاری توصیه می­شود.